İstanbul’da araba bakım ustası olan Ahmet İlhan, endüstriden topladığı atıl gereçlerle küçükken hayran olduğu köy konutlarının maketlerini yapıyor.
Sultangazi’de bulunan bir sanayi sitesinde araba bakım merkezinin hem ustası hem de sahibi olan Ahmet İlhan, küçük yaşlarda arabalara eklemeler yaparak maket yapmaya başladı.
İlerleyen yaşlarda Gümüşhane’deki köyüne giden İlhan, burada hayran olduğu köy meskenlerinin maketlerini yapmaya karar verdi.
Sanayideki atıl materyalleri değerlendirmeyi düşünen İlhan, köyündeki meskenlerin maketlerini yapmaya başladı.
Gördüğü konutları başında modelleyen İlhan, atıl materyallerle köy meskenlerinin neredeyse teğe bir birebirini oluşturdu.
Ahmet İlhan, köyünü özlediğini söyleyen arkadaşlarına da konutlarının maketlerini yaparak armağan ediyor.
“Cebim daima atıl materyallerle doldu”
Ahmet İlhan, AA muhabirine, maketleri yapmaya köyüne olan hasreti nedeniyle başladığını anlattı.
Yaklaşık 30 yıldır Sultangazi’deki sanayi sitesinde esnaflık yaptığını kaydeden İlhan, şunları söyledi:
“Bu hobiye his dolu başladım. Eski meskenlere bakıp, hayal kurarak başladım. Küçük yaşta köye gittiğim vakit daima ‘Ben bu konutun maketini yapacağım.’ diye hayalini kurdum. Köyden İstanbul’a döndüğümde daima bir özlem oluyordu. Köyü özlüyordum. Evvel ufak araçlarla başladım. 90’lı yıllarda Kur’an kursundan çıktığımda bakkalda satılan küçük otomobilleri alıp, cam sineması, paçalık yapardım. Bunu yaparken 10 yaşındaydım. Sonra alışkanlık yaptı. Artık de konut, otomobil, uçak yaparak devam ediyorum.”
İlhan, maket yaparken şişe kapağı, conta üzere gereçler kullandığını belirterek, “Tabi ki herkes kolay biçimde yapmak ister. Mesela 3 boyutlu yazıcıyla yapınca, eski konutlardaki ayrıntıları yakalayamıyorsun.” dedi.
Evlerin üretiminde atıl materyaller kullandığın aktaran İlhan, şunları söyledi:
“Evde pimapen, ahşap kapı yapacağım vakit yazıcı kullanmak yerine, el imali olması için atıl materyal kullanarak yapıyorum. Aklınıza ne gelirse kullanıyorsunuz. Bu işlerle uğraşmaya başlayınca zati eşyalara daha farklı bakmaya başlıyorsunuz. Conta buluyorsunuz, kapının üzerine hoş pervaz olur diyorsunuz. Cebim mesela daima atıl gereçlerle dolu. Çamaşır suyu şişesinin kapağıyla mesela pervane çıkarabiliyorum. Ne kadar anlatsam az kalır aslında. Bir şeyi görüyorsunuz ve nasıl kullanabileceğinizi hayal ediyorsunuz.”
“Bunu ticarete dökmek istemiyorum”
Ahmet İlhan, kelamlarını şöyle tamamladı:
“Sanayide şunu yapmak o kadar yeterli geliyor ki. Mesela canım bir şeye sıkılıyor, çabucak üst çıkıp pencere yapıyorum. Bunu görüp yaşamanız lazım. Benim için farklı bir boyut. Ben bunu yaptığım vakit farklı hissediyorum. Herkesin farklı bir bedeli, hobisi vardır. Benim rahatladığım şey ise bu. Benim terapim bu. Değişik bir his.”