Aydınlık Gazetesi müellifi Mehmet Yuva, “2024’ün kazananı şimdilik Netanyahu” başlıklı yazısında Netanyahu’nun yolsuzluk suçlamalarıyla karşı karşıya olduğu ve İsrail toplumunda düşük profilli bir siyasetçi olduğu bir periyotta, bu atağın Netanyahu’nun siyasi durumunu nasıl güçlendirdiğini ve İsrail’in Gazze’ye yönelik geniş çaplı taarruzlarını anlattı.
Yuva şunları kaydetti:
Netanyahu’nun yolsuzluk suçlamalarıyla karşı karşıya olduğu ve İsrail toplumunda düşük profilli bir siyasetçi olduğu bir devirde, bu taarruzun Netanyahu’nun siyasi durumunu nasıl güçlendirdiğini ve İsrail’in Gazze’ye yönelik geniş çaplı ataklarını anlatıyor.
Mevcut tabloya bakarak 2024’ün en çok kazananlar listesinin başında Netanyahu’yu sayabiliriz. 7 Ekim 2023 prestijiyle Netanyahu İsrail toplumunda en düşük profilli siyasetçiydi. İktidarı sallantıdaydı. Eşiyle birlikte yolsuzluk, rüşvet ve nüfuzunu berbata kullanma suçlamalarıyla haklarında iddianame hazırlanmıştı. Yargılama sonucunda hatalı bulunacaklarına ve karar giyeceklerine kesin gözüyle bakılıyordu. Kendisi ve rejimine karşı önemli bir muhalefet vardı.
NETANYAHU’YU KURTARMA GAYRETLERİ
Başta Haaretz olmak üzere İsrail medyası kendisini, diktatör, ırkçı, savaş hatalısı olarak tanımlıyordu. Netanyahu ve rejiminin ana kolonlarını oluşturan çok dinci kümeler, Siyonist zümre, başta Avrupa, Amerika ve Rusya’dan gelen işgalci yerleşimciler, askeri tahlil dışındaki alternatiflere kapalı olan ordu, polis, istihbarat mensupları ve rejiminden istifade eden tekelci kapitalist holdingler, Netanyahu’yu kurtarmak için arayışlar içindeydi. Kurtaramadıkları takdirde onu daha az hatalı birisiyle değiştirmeye de meyilliydi.
KORUNAKLI BÖLGEDE OPERASYON
7 Ekim 2023’te bir cumartesi günü Gazze’ye sıfır noktada yer alan bölgede memleketler arası bir müzik konseri tertiplenmişti. Konserde İsrailli vatandaşlar, 30 farklı ülkeden gelen çift pasaportlu Museviler, bunlardan 46’sı İsrail-ABD vatandaşı, İsrail’de çalışan yabancılar vardı. HAMAS askeri komutanlığı bir emrivaki ile o gün karadan ve havadan ataklarla bin 200’den fazla birden fazla sivil olmak üzere insanı öldürdü. 240 İsrailli ve yabancı asıllı HAMAS tarafından alıkonuldu ve Gazze’ye götürüldü.
Bu akın en inançlı, en korunaklı yüksek duvarlar, bu duvarların ortasında kesintisiz mekik dokuyan askeri araçlar, gözetleme kuleleri, termal kameralar, casus dronlar, SİHA’lar, 24 saat karadan, havadan ve denizden takip edilen bir bölgede gerçekleşti.
AKILDA HALA ÇOK SORU VAR
Gazze’den gelen bu taarruzun nasıl bu kadar kolay ve süratli yapılabildiği, neden önlenemediği, Netanyahu’nun bundan haberdar olup olmadığı, İsrail istihbaratının zafiyeti mi yoksa bir planın modülü olarak mı yol verildiği sorgulanıyor.
Mısır istihbaratının Gazze’den İsrail’e geniş çaplı bir akın hazırlığının olduğunu Netanyahu ile paylaşmasına neden kayıtsız kalındı? ABD’ye yapılan 11 Eylül 2001 saldırısı ile 7 Ekim 2023 saldırısı ortasında bir benzerlik var mı? Netanyahu 7 Ekim saldırısını neden 11 Eylül 2001 saldırısına benzetti?
Bush’un 11 Eylül’ü kullanarak ABD tekelci holdinglerinin askeri Büyük Orta Doğu Projesi üzere bu ataklar da büyük bir planın modülü olarak ABD ve İsrail istihbaratı tarafından mı tertiplendi? Bu taarruzun yapılmasında HAMAS’ın içindeki İsrail casusları kullanıldı mı? HAMAS’ın bu hazırlığı örgütün üzerinde nüfuz sahibi olan Katar istihbaratı tarafından İsrail’e pas edildi mi?
Tüm bu sorulara kanıtlarıyla karşılık vermek olanaksız. Fakat ve lakin, HAMAS’ın bu çapta bir askeri kalkışmayı ve bunun doğuracağı sonuçları hesaplamaması düşünülebilir mi? Lakin en can alıcı soru şudur; HAMAS bu saldırıyı tıpkı Direniş Ekseni’nde olan başka bileşenlerle, Lübnan Hizbullah’ı, Suriye Devleti, İran ve Yemen ile neden paylaşmadı?
Siyasi Ofis Şefi Heniyye neden bilgilendirilmedi? Askeri akının siyasi önderlik haberdar edilmeden yapılması ve onay alınmaması hangi akla ve maksatlara hizmettir? İsmi üstünde bir ‘Direniş Kuvveti’ olan HAMAS ve Filistinli örgütlerin savunmadan atağa geçmesi ve İsrail’e savaş ilan etmesi için bu eksende yer alan kuvvetlerin üstesinden gelebileceği imkan, kabiliyet, hazırlık kâfi miydi?
TEK CEPHE İMKANI VAR MIYDI
İsrail’e yardıma gelecek olan ABD, İngiltere, Almanya, Fransa ve müttefiklerine karşı Rusya, Çin, Latin Amerika, Asya, Afrika ve bölge devletlerinin askeri olarak yekpare bir cephe oluşturacak irade ve imkanı var mıydı?
Düşman cephesine karşı savaşacak kabiliyeti, iradesi ve hazırlığı var mıydı? Bunlar düşünüldü mü, dikkate alındı mı? İsrail’in katliamları, yıkımı, hadsiz ve pervasız taarruzlarının yaratacağı tahribat ve acılar, dost ve müttefik kuvvetlerini İsrail’e karşı harekete geçmeye, savaş dahil karar almaya kâfi olacak mıydı? Tüm bunlar değerlendirilmeden hesap edilmeden HAMAS neden 7 Ekim’de ‘Aksa Tufanı’na kalkıştı?
Netanyahu rejiminin oyununa mı geldiler? İhanet mi vardı? Bu soruların tahminen net bir karşılığı olamayacak lakin HAMAS’ın bu kararının kendisi, Filistin, Lübnan, Suriye ve tahminen de İran, Irak ve Yemen için bir faciaya dönüşmüş olduğu muhakkaktır.
FİLİSTİN DÜNYANIN GÜNDEMİ OLDU
Halbuki şimdi 27 Kasım 2023’ten evvel Netanyahu taarruzun intikamını almak ve HAMAS ve Filistin direniş örgütlerini etkisiz hale getirmek üzere özelde Gazze’ye genelde Filistin’e karşı başlattığı kapsamlı atak ve sebep olduğu yıkım, katliamlar ve işgaller dünya genelinde çok önemli reaksiyonlara yol açmıştı. Filistin problemi alemin gündemine girmişti.
Dünyanın her yerinde yüz binlerin katıldığı, birçok Yahudi şahsiyet ve Yahudi örgütlerin de yer aldığı, Filistin ile dayanışma ve Netanyahu’nun soykırımını kınama mitingleri yapılmıştı. Tarihte birinci kere Netanyahu rejimi Memleketler arası Ceza Mahkemesi’nde yargılandı ve hatalı bulunmuştu.
Hakkında tutuklama kararı çıkarılmış aranan bir cani olmuştu. ABD toplumu ve medyası bile Netanyahu ve İsrail’i sorgulamaya başlamıştı. ABD Kongresi dışındaki birçok devlet kendisini persona non grata (istenmeyen kişi) ilan etmişti. İsrail’de toplum karpuz üzere ikiye bölünmüştü.
SAVAŞ İLANI
HAMAS ve Filistin direnişinin almış olduğu tek taraflı akın kararına eleştirisi olmasına karşın, isteyerek yahut istemeden bu savaşa bilfiil dahil olan klasik müttefikleri Lübnan Hizbullah’ı, Yemen Ensarullah hareketi, Irak Haşdi Şabi kuvvetleri, Suriye Devleti ve İran, İsrail’e karşı savaş ilan etmişti.
Netanyahu rejimi son demlerini yaşıyordu derken Eylül 2024’ten itibaren gelişmeler tam zıddı bir hal almaya başladı. Lübnan Hizbullah’ının yıllar içinde inşa ettiği askeri ve siyasi, medya ve ekonomik takımları ağır bir darbe aldı. İran, Filistin, Lübnan ve Suriye de ağır bir yara aldı. Irak’taki nüfuzu tartışmaya açıldı.
Yemen’deki tesiri, İsrail, ABD, İngiltere saldırısı altında. Suudi Arabistan’ın İsrail’e tehdit oluşturmaya devam eden Yemen Ensarullah hareketine karşı en son sağlayacağı yeni 500 milyon dolarlık takviyeyle İran takviyeli Ensarullah’ın varlığı, gücü ve İsrail’i tehdit edebilme kapasitesinin tehlikeye gireceği de aşikar.
SURİYE’DE GENİŞLEYEN İŞGAL
Gazze ve Filistin, büyük oranda gündemden düştü. Netanyahu hakkındaki mahkeme kararı ve İsrail’deki yargılama pasif kaldı. Lübnan sonuna askeri tahkimini sürdürüyor.
Esad’ın devrilmesi, HTŞ’nin Şam’a girmesine paralel olarak Suriye’nin bilinen bilinmeyen tüm askeri üslerini, füze kabiliyetini, hava kuvvetlerini, donanmasını, radarlarını, irtibat ağını haşat etti. Suriye’nin yarım kalan Golan bölgesini, stratejik Hermon (Şeyh) Dağı’nı, Şam’a 20 kilometre yakınına kadar olan tüm köy ve kasabaları, Suriye’nin, Ürdün-İsrail cephesini oluşturan güney coğrafyasını işgal etti.
Bu bölgeden Ürdün hududu boyunca Irak’a kadar uzanan, kendisinin ‘Davut Koridoru’ ismini verdiği çizgisi bölgedeki ABD üssü sayesinde tam olarak denetim ediyor. YPG’nin varlığını koruyarak Irak Kürt Bölgesel İdaresi dahil olmak üzere Suriye’nin petrol, doğal gaz, fosfat zengini bölgesini bu sınır üzerinden İsrail’e bağlamak istiyor. Sonuna yakın yaşayan Dürzilere otonom bölge ve kendisine ilhak etme planları yapıyor.
HESAPLARIN ÜSTÜNDE HESAP VARDIR
HTŞ ve atadığı yeni hükûmet, Suriye’nin artık Netanyahu’ya tehdit oluşturmayacağını, İsrail ile âlâ bağlantılar inşa etmek istediğini tabir ediyor.
Bu yaklaşım la havla vala kuvvata (ne hali ne kuvveti olmayan) Colani ve hükûmetinin vakit kazanmaya odaklı bir taktik atılımı mi yoksa Avrupa’da yaşayan Şara aşiretinin en maruf ismi Dr. Hüseyin Şara’nın iddia ettiği üzere Suriyeli ve Şara ailesinin bir ferdi olmayan Ahmet Hüseyin Şara’nın İsrail’in eğitip donattığı aslen İsrailli olan ve İsrail’in Büyük İsrail projesinde vazifeli biri olduğuna mı inanacağız?
İkincisi yanlışsız ise bu da Netanyahu’nun hanesine muvaffakiyet ve zafer olarak kaydedilmeli. Pekala tüm muvaffakiyet ve zaferlerine karşılık Netanyahu, rejimi ve efendileri bu zaferlerini 2025’te devam ettirecek mi? Unutmayın; her şerde bir hayır vardır. Hesapların üstünde de bir hesap vardır.
Not: 2025 mazlumun zalime karşı, ezilenin ezene karşı kazanacağı, namusluların namussuzlardan çok daha yiğit olacağı bir sene olsun. Rabbim birliğimize, dirliğimize, mutluluğumuza, kardeşliğimize fitne sokanların, bölenlerin, istismar edenlerin hesaplarını yerle yeksan etsin. Bu sorunun karşılığını da bir sonraki yazımızda masaya yatıralım.
“İSRAİL SAVAŞMAYA GERİ DÖNECEK”
Öte yandan Şarku’l Avsat’ta dikkat çeken bir haber yayınlandı.
“Eğer bir muahede olursa, ki umarım olur, İsrail savaşmaya geri dönecektir… Bu hususta hiçbir belirsizlik yok. Bunu saklamanın bir manası yok, zira savaşa geri dönmek savaşın gayelerini tamamlamak manasına geliyor” İsrail Başbakanı Benjamin Netanyahu’nun bu açıklaması, Gazze Şeridi’ndeki ateşkes görüşmelerine yönelik bir sabotaj olarak yorumlandı.
Bu açıklama, tıpkı vakitte mutabakat görüşmelerinin iki bahiste zorluklarla karşılaştığı bir devirde geldi: Şarku’l Avsat’ın edindiği bilgiye nazaran bunlardan birincisi Hamas’ın meyyit ve canlı tutuklularının isim listesini teslim etmesi, ikincisi ise savaşın durdurulması sorunu.
İsrail başbakanının sözleri, en azından öngörülebilir bir gelecekte, bir mutabakata varmak için müzakereleri kolaylaştırmaya, böylelikle savaşı sona erdirmeye ve Gazze’den çekilmeye niyeti olmadığı tarafındaki kaygıları pekiştiriyor.
Odatv.com